Mounjaro VS Saxen da  is een fundamentele vergelijking van de twee zeer krachtige diabetes en gewichtsverlies medicijnen.

Mounjaro  is een nieuwe drug en innovatie op het gebied van Diabetes Mellitus. Het is een door de FDA goedgekeurd geneesmiddel dat zowel een dubbele GIP (glucose-afhankelijke insulinotrope peptide) als een GLP-1 analoog (glucagon-achtige peptide) bevat, bekend als Tirzepatide.

Men heeft gezien dat GIP alleen geen significant voordeel heeft op glycemische controle. Echter, wanneer gebruikt in combinatie met  GLP-1 analoog, werd een prachtig synergistisch effect waargenomen en werd een veel betere glycemische controle waargenomen.

Vandaar dat de naam 'Twincretin' voor deze combinatie werd gebruikt.  Twincretin is, zoals de naam al suggereert, een combinatie van twee incretins, GLP-1 en GIP.

Terwijl Saxen da liraglutide  bevat, een GLP-1 analoog.  Het is door de FDA hoofdzakelijk goedgekeurd voor de behandeling van zwaarlijvigheid, gewichtsverlies, en dyslipidemie.

Saxen da  is in feite een liraglutide met hoge dosis, terwijl  Victoza  een liraglutide met lage dosis is. Victoza is alleen goedgekeurd voor de behandeling van diabetes.

Mounjaro versus Saxen da

Saxen da en Mounjaro zijn twee krachtige diabetes en gewichtsverlies drugs. Deze geneesmiddelen zijn niet vergeleken in een vergelijkende proef van hoofd tot hoofd.

Hieronder volgen enkele van de overeenkomsten en verschillen tussen de twee geneesmiddelen:

Wegovy werkt door een hormoon te imiteren dat glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1) heet en dat gebieden van de hersenen doelt die eetlust en voedselopname reguleren. De medicatiedosis moet geleidelijk worden verhoogd over 16 tot 20 weken tot 2.4 mg eenmaal per week om de gastro-intestinale bijwerkingen te verminderen.
 

Wegovy mag niet worden gebruikt in combinatie met andere producten die semaglutide bevatten, andere GLP-1 receptor-agonisten of andere producten die zijn bedoeld voor gewichtsverlies, waaronder receptormedicijnen, medicijnen die over de toonbank zijn of kruidenproducten. Wegovy is niet onderzocht bij patiënten met een geschiedenis van pancreatitis.

De veiligheid en werkzaamheid van Wegovy werden onderzocht in vier 68-weekse proeven. Drie ervan waren gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde onderzoeken (waaronder 16 weken dosisverhogingen) en één was een dubbelblinde, placebogecontroleerde, gerandomiseerde ontwenningsproef waarbij patiënten die Wegovy kregen ofwel de behandeling voortzetten of overschakelden naar een placebo. Meer dan 2,600 patiënten ontvingen Wegovy gedurende 68 weken in deze vier studies en meer dan 1,500 patiënten kregen placebo.

De grootste placebo - de gecontroleerde proef schreef volwassenen zonder diabetes in. De gemiddelde leeftijd aan het begin van het onderzoek was 46 jaar en 74% van de patiënten was vrouw. Het gemiddelde lichaamsgewicht was 231 kg (105 pounds) en de gemiddelde BMI was 38 kg/m2. Personen die Wegovy ontvingen, verloren gemiddeld 12.4% van hun oorspronkelijke lichaamsgewicht in vergelijking met personen die een placebo kregen. Een andere proef schreef volwassenen met type 2 diabetes in. De gemiddelde leeftijd was 55 jaar en 51% vrouw. Het gemiddelde lichaamsgewicht was 220 kg (100 pounds) en de gemiddelde BMI was 36 kg/m2. In dit proces verloren individuen die Wegovy ontvingen 6.2% van hun oorspronkelijke lichaamsgewicht in vergelijking met mensen die een placebo kregen.

De meest voorkomende bijwerkingen van Wegovy zijn misselijkheid, diarree, braken, constipatie, buikpijn (maag), hoofdpijn, vermoeidheid, dyspepsie (indigestie), duizeligheid, buikpijn, eructatie (overslag), hypoglycemie (lage bloedsuiker) bij patiënten met diabetes type 2, flatulentie (gasopbouw), gastro-enteritis (een intestinale infectie) en gastro-oesofageale terugvloeiingsziekte (een soort spijsverteringsstoornis).

De voorschrijvende informatie voor Wegovy bevat een waarschuwing in dozen om zorgprofessionals en patiënten te informeren over het potentiële risico van schildkliertumoren met C-cellen. Wegovy mag niet worden gebruikt bij patiënten met een persoonlijk of familierecht van medillary schildkliercarcinoom of bij patiënten met een zeldzame aandoening die multiple Endocriene Neoplasia syndrome type 2 (MEN 2) wordt genoemd.